s.

transgression, infraction, prevarication;
disobedience, sinning.

s.

παράβασις praevaricatio, transgressio. որ եւ ՊԱՏՈՒԻՐԱՀԱՏՈՒԹԻՒՆ. Զանցումն զպատուիրանաւ. յանցաւորութիւն ընդդէմ պատուիրանի. հրամանը անցնիլը՝ կոտրելը.

Ի պատուիրանազանցութեան գտեալ առաջինն ի մարդկանէ։ Զնախաստեղծին պատուիրանազանցութիւն՝ պտղոյն ճաշակման։ Յորմէ վրիպեցաւ բնութիւնս պատուիրանազանցութեամբն։ Կթեաց զփայտն մահու, եւ զպտուղ պատուիրանազանցութեանն. (Խոր. ՟Ա. 3։ Ժմ.։ Խոսր.։ Իսիւք.։)

Ոչ եւս վասն շաբաթուն պատուիրանազանցութեան հոգ տանէին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատուիրանազանցութիւն պատուիրանազանցութիւնք
accusatif պատուիրանազանցութիւն պատուիրանազանցութիւնս
génitif պատուիրանազանցութեան պատուիրանազանցութեանց
locatif պատուիրանազանցութեան պատուիրանազանցութիւնս
datif պատուիրանազանցութեան պատուիրանազանցութեանց
ablatif պատուիրանազանցութենէ պատուիրանազանցութեանց
instrumental պատուիրանազանցութեամբ պատուիրանազանցութեամբք