low debauchery, guttling, intemperance, surfeit, excess, orgies, drunken revelry.
κρεπάλη crapula πλησμονή, κόρος expletio ἁσελγία luxuria πολυτέλεια sumptuosus apparatus τρύφημα deliciae συνουσία coitus եւ այլն. (լծ. արաբ. շէհվէթ ). Զեխութիւն. յղփութիւն. շռայլութիւն. անյագութիւն. անչափութիւն ի կերակուրս եւ յըմպելիս. ցոփութիւն. խենեշութիւն. հեշտասիրութիւն. անառակութիւն. էւելորդ կերխում.
Շուայտութեամբ եւ արբեցութեամբ. (Ղկ. ՟Ի՟Ա. 34։)
Զշուայտութիւն եւ զանյագումն։ Ի լիութենէ շուայտութեան իբր ի թշնամւոյ խոյս տուեալ։ Որովայնամոլ շուայտութեամբ. (Փիլ. նխ. ՟բ. եւ Փիլ. տեսական. եւ այլն։)
Տեսցես ինձ ասէ հաց ուտելոյ, եւ հանդերձ զգենլոյ. ոչ եթէ փափկութիւն տուր ինձ ասէ, եւ շուայտութիւն. (Բրս. հց.։)
Շուայտութիւն որկրամոլութեան. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ի հանգստեան յագեցաւ շուայտութեամբք նորա. (Սիր. ՟Լ՟Դ. 3։)
Շուայտութիւն զգայութեանցն՝ աչաց ի տեսանել, եւ ականջաց ի լսել. (Յճխ. ՟Թ։)
Թմբրեցոյց ծուլութիւնն, արբեցոյց շուայտութիւնն. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Ի սաստիկ խահակերութենէ, շուայտութենէ խառնակութեան (ըստ մարմնոյ՝) մոռասցին միտքն զինքն. (Փիլ. այլաբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շուայտութիւն | շուայտութիւնք |
| accusatif | շուայտութիւն | շուայտութիւնս |
| génitif | շուայտութեան | շուայտութեանց |
| locatif | շուայտութեան | շուայտութիւնս |
| datif | շուայտութեան | շուայտութեանց |
| ablatif | շուայտութենէ | շուայտութեանց |
| instrumental | շուայտութեամբ | շուայտութեամբք |