Որպէս Նետաձգօղ.
Յոյժ տրտմեցուցանէր զաներեւոյթ նետաձիգն։ Բազումք ի նետաձիգ զօրացն մեռան. (Իսիւք.։ Տէր Իսրայէլ. մարտ. ՟Ժ՟Դ.։)
Եւ որպէս Նետաձգական.
Ի նետաձիգ աղեղանէ անտի (երկնից՝) նոցա մխիթարութիւն. (Եփր. ծն.։)
Նետաձիգ սաստկութեամբ զգունդս պարսկաց ահաբեկէին. (Փարպ.։)
Նետաձիգ աշտարակ. (cf. ՆԵՏԱԿԱԼ. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 51։)
ՆԵՏԱՁԻԳ. գ. որպէս Նետընկէց մի. չափ ձգման նետի.
Մղոնն, զոր ձիընթաց մի ոմանք անուանեն, եւ ոմանք նետաձիգ մի. (Երզն. մտթ.։)
ՆԵՏԱՁԻԳ. գ. որպէս Նետաձգութիւն.
Ընդ նետաձիգն՝ որ առ նոսին, զիս խոցեսցես սիրով քոյին. (Յիսուս որդի.։)
Նետաձիգ եդեալ՝ նետալից առնէր. (Բուզ. ՟Դ. 39։) cf. ՁԻԳ ԴՆԵԼ։
ՆԵՏԱՁԻԳ ԱՌՆԵԼ կամ ԼԻՆԵԼ. ն. τοξεύω, κατατοξεύω, βάλλω jaculor, sagittas emitto, sagittis impeto, configo, ferio, confodio, sancio. Ձգել զնետս. նետահարել. խոցել որպէս նետիւք.
Հրամայեաց նետաձիգ առնել զնա։ Ինքեանք զինքեանս նետաձիգ առնէին միշտ բանիւք իւրեանց։ Զբազումս նետաձիգ առնէր բանսարկուն ի գեղ նորա։ Դեւք նետաձիգ առնեն ի միտս քո զչար եւ զանսուրբ մտածութիւնս. (Տէր Իսրայէլ. յուլ. ՟Ժ՟Բ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 20։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Նետաձիգ ի սիրտ սրբոյն արարեալ. (Յհ. կթ.։)
Նետաձիգ արարին ի սուրբ վկայն Քրիստոսի։ Եւ նետաձիգ արարեալ ի նա՝ աւանդեաց զհոգին առ աստուած. (Հ=Յ. յուլ. ՟Ժ՟Բ.։)
Զմարդիկ կանգնէր՝ նետաձիգս առնել ի նոսա՝ ի վարժումն անձին իւրոյ. (Ղեւոնդ.։)
Ի վերուստ ի պարսպացն նետաձիգ լինին։ Նետաձիգ եղեն աղեղնաւորքն ի ծառայս քո ի վերուստ ի պարսպէ անտի։ Նետիւք իւրովք նետաձիգ լիցի ի թշնամիս. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ա. 20. 24։ Թուոց. ՟Ի՟Դ. 8։)
Նետաձիգ լինէր թշնամեացն յովբայ։ Զի մի երեւեալ՝ մարտիցէ, եւ մի՛ նետաձի լիցի՝ զօղեալ. (Իսիւք.։ Ածաբ. ի կիպր.։)
Զկնի փախստէիցն նաւացն նետաձիգ լինել։ Զկնի նաւավարացն եւ փախստէիցն նետաձիգ լինէր. (Փարպ.։)
Առաւել ի ժամ աղօթիցն նետաձիգ լինել սովոր է բանսարկուն։ Ի նպատակ հաւատոյս մերոյ նետաձիգ լինել։ Նետաձիգն յամբարտաւանիցն լինելով գլուխս։ Հանին զնա ի խաչ, նետաձիգս լինելով ամենայն բազմութեան զօրացն. (Խոսր.։ Լաստ. ՟Ի՟Բ։ Սկեւռ. ես.։ Ճ. ՟Ա.։)