adj.

ՆԱԽԱՍԱՑ կամ ՆԱԽԱՍԱՑԵԱԼ ՆԱԽԱՍԱՑԻԿ. πρόρρητος praedictus. Կանխասաց. նախասական. իբր գուշակեալ, եւ նախաճառեալ. ի վեր անդր նշանակեալ.

Եկեալ ի վախճան ժամանակի բացակատարեաց տէրն զնախասաց բարբառն աստուածազգեստից։ Եկեալ կատարեաց զնախասաց բարբառ մարգարէիցն. (Զքր. կթ.։)

Զսա եւ հնձան եւս յորջորջէ յառածս նախասաց նուագի. (Անան. եկեղ։)

Զիմաստնականն նախասացն բան (Սողոմոնի) ի յանձինս գծագրեցին. (Նար. խչ.։)

Զոր մարգարէն Դանիէլ նախասացիկ բարբառովն գուշակէր. (Ոսկ. մտթ.։)

Ըստ նախասացեալ բանին։ Սկսանիմ քեզ զնախասացեալս։ Զի մի՛ ի նախասացեալ չարիսդ տնկանիցին։ Եկին ի նախասացեալ գաւառն. (Յհ. կթ.։ Մագ. ՟Ե։ Գր. հր.։ Ճ. ՟Ա.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նախասացիկ

Նախասացութիւն, ութեան

Voir tout