s.

preeminence, preference, advantage.

s.

προτίμησις primatus, praerogativa, praeferri. Առաջին եւ գլխաւոր պատիւ. նախադասութիւն. նախագահութիւն. աւագութիւն. յառաջամասնութիւն.

Ոմն վէմ կոչի, եւ միւս ոմն սիրի առաւել. եւ համբարեն այլք զնախապատուութիւն։ Պարտ եւ արժան էր՝ ծննդեանն պատիւ ընդունել, եւ կուսութեան՝ նախապատուութիւն. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ. եւ Ածաբ. ծն.։)

Առ ո՞ պարտ է երթալ (յերկուց վերակացուաց). ահա եւ նախապատուութիւն տրտմութեամբ, եւ զերկաքանչիւրսն հաճել անհնար. (Բրս. հց.։)

Վիճակ քրիստոնէից նախապատուութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Մի եւ զանդամոց նախապատուութիւն (մի քան զմի) արհամարեսցուք. (Լմբ. ատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նախապատուութիւն նախապատուութիւնք
accusatif նախապատուութիւն նախապատուութիւնս
génitif նախապատուութեան նախապատուութեանց
locatif նախապատուութեան նախապատուութիւնս
datif նախապատուութեան նախապատուութեանց
ablatif նախապատուութենէ նախապատուութեանց
instrumental նախապատուութեամբ նախապատուութեամբք