adj.

triumphal, victorious, triumphant;

s.

triumpher, conqueror, subduer;
— լինել, to triumph over, to conquer;
to excel;
— երգ, triumphal song, epinicion.

adj.

νικητής, νικητήριος, ἑπινίκιος ad victoriam pertinens. եւ բայիւ νικάω, ἱσχύω vinco, valeo. Յաղթօղ. զօրագոյն. վերագոյն. յաղթազգեաց. ուստի ՅԱՂԹԱԿԱՆ ԼԻՆԵԼ՝ է Յաղթել.

Յաղթական լինէր նոցա Աղեքսանդրոս. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ. 49։ եւս եւ Աթ. ՟Գ։ Առ որս. ՟Լ՟Գ։ Կոչ. ՟Ը. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Ե։)

Որոց նա կամի՝ յաղթականք կարեմք լինել. եւ որոց ոչ կամի, չկարեմք յաղթել. (Եզնիկ.։)

Աղաչեմք չլինել յաղթական մերոց մեղացն քան զքոյ մարդասիրութիւնդ. (Խոսր.։)

Յաճա՛խ են չարիքս, այլ յաղթական են համայնից՝ հզօր ամենակալ՝ քոյդ մարդասիրութիւն։ Ախտից եւ մահու վշտաց տխրութեան ի հրամանէ էին յաղթականք։ Յաղթականք, եւ ոչ պարտելիք. (Նար. ՟Հ՟Դ. եւ Նար. առաք.։)

Եւ իբր Յաղթողական. յաղթութեան.

Յաղթական քեզ օրհնութիւնք. (եւ այլն. Շար.։)