well peopled, full of inhabitants, populous.
πολυάνθρωπος, πολύανδρος populosus, frequens hominibus. Ուր կայ մարդ շատ. բազմամարդ. մարդախիտ.
Քաղաք մարդաշատ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
ՄԱՐԴԱՇԱՏ. գ. πολυάνδριον . Տեղի՝ ուր իցէ բազմութիւն մարդկան թաղելոց կամ կոթողաց նոցա. գերեզմանատուն.
Զսուրբ քաղաքն հարթյատակ եւ անմարդի կացուցանել, զայն մարդաշատ եւ ազատ ցուցանել. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 14։)