adj.

man-shaped, having the human form or figure;

s.

human image.

adj.

Ունօղ զպատկեր եւ զնմանութիւն մարդոյ. մարդադէմ. մարդակերպ.

Գազանս ձիագլուխս, եւ մարդապատկերս (կամ մարդակերպս). (Եւս. քր. ՟Ա։)

Դիմակք քառիցն, ցլաձեւ, մարդապատկեր, առիւծ, արծուի. (Գանձ.։)

Կառք՝ անիւք, մարդապատկեր, առիւծանման, արծուի եւ զուարակ։ Ի ձկանէ ասէ ուսեալ ի մարդապատկերէ (կամ ի մարդակերպէ). (Մագ. ՟Ե։)

s.

ՄԱՐԴԱՊԱՏԿԵՐ. գ. Պատկեր կամ արձան մարդոյ, կռոց. cf. ԱՌՆԱՊԱՏԿԵՐ.

Մարդապատկեր պղնձի։ Մարդապատկերք էին նուէրք կանգնեալք ի քաջ պղնձոյ. (Պտմ. աղեքս.։)