adj.

well peopled, full of inhabitants, populous.

adj.

πολυάνθρωπος, πολύανδρος populosus, frequens hominibus. Ուր կայ մարդ շատ. բազմամարդ. մարդախիտ.

Քաղաք մարդաշատ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

s.

ՄԱՐԴԱՇԱՏ. գ. πολυάνδριον . Տեղի՝ ուր իցէ բազմութիւն մարդկան թաղելոց կամ կոթողաց նոցա. գերեզմանատուն.

Զսուրբ քաղաքն հարթյատակ եւ անմարդի կացուցանել, զայն մարդաշատ եւ ազատ ցուցանել. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 14։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մարդաշատութիւն, ութեան

Voir tout