s.

ἑπίκλησις cognomen եւ invocatio. Կոչումն անուան՝ կա՛մ մականուամբ, կամ յօգնութիւն.

Օդոյ պանծագոյնն իսկ մակակոչութեամբն եթերն կոչեցեալ, եւ պղտորագոյնն մէջ եւ խաւար. (Պղատ. տիմ.։)

Մոգութիւն է մակակոչութիւն բարեգործ (կարծեցեալ) դիւաց առ ի բարւոյ իմիք հաստատութիւն։ Իսկ կախարդութիւն է մակակոչութիւն դիւաց չարագործաց առ ի չարի իմն հաստատութիւն. (Նոննոս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մակակոչութիւն մակակոչութիւնք
accusatif մակակոչութիւն մակակոչութիւնս
génitif մակակոչութեան մակակոչութեանց
locatif մակակոչութեան մակակոչութիւնս
datif մակակոչութեան մակակոչութեանց
ablatif մակակոչութենէ մակակոչութեանց
instrumental մակակոչութեամբ մակակոչութեամբք