induction, consequence.
ἑπαγωγή inductio. Ի վերայ ածելն եւ ածիլն. յարադրութիւն. հետեւանք. եւ Մակածական ձեռնարկութիւն տակր՝ ի մասնաւորաց յընդհանուրն.
Ներհական է ի հարկէ՝ բարւոյ չարն, եւ սոքա յայտնին ըստ իւրաքանչիւր իւրեանց մակածութեան. ո՛րկէն, ողջութեան՝ հիւանդութիւն, եւ արդարութեան՝ անիրաւութիւն, եւ արութեան՝ երկչոտութիւն. (Արիստ. հակակ.։)
Որ ի նուազէն զմեծն յարդարէ, մակածութիւն ասի. ո՛րգոն, վասն զի մարդ եւ ձի զներքին կլափն շարժէ, ապա ուրեմն եւ ամենայն կենդանի. որ ոչ է հարկաւոր. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մակածութիւն | մակածութիւնք |
| accusatif | մակածութիւն | մակածութիւնս |
| génitif | մակածութեան | մակածութեանց |
| locatif | մակածութեան | մակածութիւնս |
| datif | մակածութեան | մակածութեանց |
| ablatif | մակածութենէ | մակածութեանց |
| instrumental | մակածութեամբ | մակածութեամբք |