adjective, epithet;
— անուն, surname.
ἑπίθετος, -ον adjectus, adjectivus. (գրի եւ Մակադրակ, Մակդրական) Վերադիր. ի վերայ եդեալ յաւելեալ. որպէս մակդիր. որ ըստ յետնոց ասի ածական, յարելի ի գոյական անուն.
Մակադրական է, որ ի վերայ իսկիցն եւ կամ առասականացն եդեալ է, եւ յայտնէ գով կամ պարսաւ ինչ. արագ, հեղգ, փարթամ, աղքատ. (Թր. քեր.։)
Եւ որպէս Երկրորդական անուն յատկացեալ. մականուն.
Պետրոս (որ եւ կեփաս, այսինքն վէմ), զմակադրական յորջորջումն անուանն դնելով առաջի։ Ապա զմակադրական անունն յարեալ՝ ասէ, շմաւոն պետրոս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։ եւ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)