adj.

mixed with fire.

adj.

ἕμπυρος ignitus, igneus. Հրով խառնեալ. խառն ընդ հրոյ. հրալից. հրակերպ.

Հրախառն եւ յստակագոյն տեսակ. (Պղատ. տիմ.։)

Հրախառն խաւար արտաքին. (Յճխ. ՟Ե. եւ ՟Ժ։ Վրք. ոսկ.։ Պիտառ.։)

Հրախառն հնոց, կամ կարկուտ, ամպ, անձրեւ. (Ճ. ՟Ա.։ Նախ. ել. ՟Ի՟Դ։ Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Գ։ Օրբել.։)

Հրախառն սուրբ արիւն. (Անյաղթ եւ Շ. բարձր.։ Տօնակ.։ Բենիկ.։)

Հրախառն կայլակք կողահոս հիւթից։ Հրախառն ջուր սուրբ աւազանին. (Անան. եկեղ։)

Արբեալք եւ զմայլեալք ի շնորհաց հոգւոյն սրբոյ՝ զնոյն հրախառն բաժակն մատռուակեցին տիեզերաց. (Նիւս. երգ.։)