adj.

ՀԻԱՑՈՒՑԱՆՈՂ ՀԻԱՑՈՒՑԻՉ. Որ հիացուցանէ.

Հրաշափառագոյնքն, եւ հիացուցանող զօրութիւնքն։ Ահեղակերպ իմն եւ հիացուցանող տեսլեամբ երեւեցաւ հրեշտակն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Հիացուցիչն հրեղինաց. (Ուռպ.։)