Հետաքրքիր

adj. adv.

περίεργος, περιεργαζόμενος curiosus, supervacaneus. Որ քրքրէ զհետս իրաց. հետաքնին, եւ Ընդվայրաքնին. եւ Աւելորդ. վայրապար.

Ոչ միայն դատարկք, այլ եւ փասքուսք հետաքրքիրք։ Յուլացեալ հետաքրքիր շրջին. (՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 13։ ՟Բ. Թես. ՟Գ. 11։)

Մոգք երկրպագեն, եւ քրիստովնեայք հետաքրքիր են, եթէ զիա՛րդ ի մարմնում աստուած. (Բրս. ծն.։)

Հետաքրքիր եղբօրն յանցանացն լինիցի. (Մանդ. ՟Թ։)

Հետաքրքիր քննութիւն՝ անհաւատութեան առաջնորդ է. այսինքն հետաքրքրական. (Թէոփիլ. ծն.։)

Իսկ (Յհ. կթ.)

Հետաքրքիր լեալ ի թշնամութիւն ընդ միմեանս. իմա՛, պատճառանս խնդրելով գրգռիլ. (Յհ. կթ.։)