odour, smell;
perfume, scent;
sign, indication;
— անոյշ, անուշից or անուշութեան, grateful odour, sweet, savory smell, perfume, fragrance, cf. Անուշահոտութիւն;
քաղցր, ախորժելի, թեթեւ, սաստիկ, չար —, sweet or fine, agreeable or delicious, slight, strong, disagreeable or bad odour or smell;
— գարշ, stench;
— առնուլ, հանել, to perceive an odour, to smell, to scent, cf. Հոտոտեմ;
— ունել, to smell, to be odorous;
— հարկանել, բուրել, to spread, to exhale an odour;
cf. Հարկանիմ;
ի հեռաստանէ առնու զ— պատերազմի, he smelleth the battle afar off;
ի —ոյ ջրոյ ծաղկեսցի, it will shoot up as soon as the moisture effects it.
(լծ. լտ. օ՛տօռ. յն. օտմի՛, օսմի՛. թ. գօգու, գօխու ). ὁσμή, ὁδμή odor. Զգալի որակ բուրման գոլորշեաց սփռելոց՝ առարկայ ռընգաց ախորժ կամ անախորժ.
Հոտ անգոյ, կամ հանդերձից, զոհից, իւղոց, խնկոց, կնդրկի, եւ այլն։ Հոտոցն ամենայն՝ կիսասեռ է. եւ տեսակի եւ ոչ միոյ պատահեալ է զուգաչափութիւն առ ի ունել զիմն հոտ։ Եւ են ի միասին ամենայն հոտք՝ ծուխ, եւ կամ մրրիկ. (Պղատ. տիմ.։)
Հոտ անմարմին իմն իր է. քանզի յենթակային է հոտն, եւ է մարմին ենթակայն. (Պրպմ. ՟Ժ։)
ՀՈՏ. Նմանութեամբ, որպէս Նշանակ, նշմարանք, հիւթ, մերձաւորութիւն ինչ կամ երեւոյթ.
Ի հեռաստանէ առնու զհոտ պատերազմի. (Յոբ. ՟Լ՟Թ. 25։)
Բուրէր հոտ ճգնութեան նորա ընդ ամենայն տիեզերս. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի հոտոյ ջրոյ ծաղկեսցի. (Յոբ. ՟Ժ՟Դ. 9։)
Գաւազանն ահարոնի առանց հոտոյ ջրոյ բղխեաց. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)
Հոտ հրոյ ոչ գոյր ի նոսա (որպէս խանձողի). (Դան. ՟Գ. 94։)
Զի ոչ քաղցրացաւ նոցա հոտ խորտկաց թագաւորին, հոտ հրոյն ոչ մերձեցաւ ի հանդերձս նոցա. (Եփր. ծն.։)
Կամ մագաղաթ՝ յորժամ ի հրոյ հոտ մերձենան. (Շ. իմ. եղակ.։)
ՀՈՏ ԱՆՈՅՇ, կամ ԱՆՈՒՇԻՑ, կամ ԱՆՈՒՇՈՒԹԵԱՆ. εὑωοδία, ὁσμή εὑωδίας bonus odor, odor suavitatis, sive fragrantiae. Անուշահոտութիւն. լաւ կամ աղէկ կամ անուշ հոտ.
Հոտ անոյշ եմք քրիստոսի առ աստուած. (՟Բ. Կոր. ՟Բ. 15։)
Հոտոտեցաւ տէր ի հոտ անուշից։ Առնիցես ընծայ ի հոտ անուշից տեառն, եւ այլն. (Ծն. ՟Ը. 21։ Թուոց. ՟Ժ՟Ե. 10։ Ել. ՟Ի՟Թ. 18։ Ղեւտ. ստէպ։ Եփես. ՟Ե. 2։ Փիլիպ. ՟Դ. 18։)
Ի հոտ անոյշ ողջակիզեալ մատուցանէր զինքն նուէր։ Բուրեցին հոտ անուշութեան զաղօթս իւրեանց. (Շար.։)
Ոչ եկն մեզ հոտ անուշ ի հոգւոյն սբոյ։ Ի հոտ անուշից ծաղկաձեւ վարդագոյն արեան վկայիցն. (Եղիշ. խրատ.։ Խոր. հռիփս.։)
Ի հոտ անուշութեան վայելեն. (Ոսկ. եփես.։)
Հոտ անուշութեանն բուրման. (Ճ. ՟Գ.։)
ՀՈՏ ՀԱՐԿԱՆԵԼ, իլ. Բուրել, իլ. տե՛ս եւ ՀԱՐԿԱՆԵԼ.
Բուրեցէ՛ք հոտ ... հարէ՛ք հոտ. (Սիր. ՟Լ՟Թ. 19։)
ՀՈՏ ՀԱՆԵԼ. որպէս Հոտոտիլ.
Շունք ամենայն ուրեք հոտ հանելով՝ այսր անդր արշաւեն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)