adj.

of equal measure, just, equal.

adj.

ἱσομέτρητος aequam mensuram habens ἱσπαλής aequilibris ἱσόρροπος adaequatus. Հաւասար չափով. զուգաչափ. զուգակշիռ.

Եթէ հաստատուն ինչ իցէ՝ ի մէջ ամենայնի (այսինքն տիեզերաց) հաւասարաչափ, առ ոչ եւ միոյ արդեօք առ ծայրսն՝ բերիցի. (Պղատ. տիմ.։)

Լինիցին հաւասարաչափք եւ ողջք. (անդ։)

Հաւասարաչափ փառօք, կամ գերունակութեամբ. (Պրպմ. ձ։)

Մի՛ հաւասարաչափ զճանաչելն համարիցիս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 14։)

Ըստ հաւասարաչափ սրբութեանն լինի բնակել ի նմա. (Շ. ՟ա. պ. ՟Ծ՟Բ։)

Եւ որպէս Հաւասար չափօղ. հաւասարաբաշխ, արդարադատ.

Վերապատուեցէ՛ք աննախանձք զհաւասարաչափն։ Զոմանց հաւասարաչափ անկարօտութեան վեհիցն արթնութեան բերէր նշանակ (որ հայի եւ ի ՟Ա նշ). (Սկեւռ. լմբ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հաւասարաչափութիւն, ութեան

Voir tout