abounding in bread, in victuals;
sated.
Լցեալ կամ առաւելեալ հացիւ. (որպէս դնի ի յն) այս է՝ որ ունի զհաց անպակաս, կամ զկերակուր առատ. յագ. կուշտ. եւ Հացաշատ.
Էաք հացալիցք եւ փափկացեալ։ Քանի՛ վարձկանք իցեն ի տան հօր իմոյ հացալիցք. (Երեմ. ՟Խ՟Դ. 17։ Ղկ. ՟Ժ՟Ե. 17։)
Որք հացալիցք էին, հասին ի ծայրս վերջին աղքատութեան. (Գէ. ես.։)
Տարին լաւ գայ, եւ հացալից. (Շիր.։)