hy    |   fr

Հացահատ

adj.

abstaining from bread.

adj.

Որ հատեալ է, այսինքն հրաժարեալ ի հացէ. հաց չուտօղ.

Ոմանք գինեհատք միայն, եւ ոմանք թանահատք. այլ եւ ոմանք հացահատք լինին. (կամ, ոմանք եւ հացահատք իսկ լինին) (Մանդ. ՟Գ։ Եփր. պհ.։)