va.

to conciliate, to reconcile, to pacify;
to agree, to make up.

ն.

διαλλάττω, ἁποκαταλλάττω reconcilio, exoro. Երբեմն նոյն ընդ վերնոյն (=ՀԱՇՏԵՄ), որպէս Հաշտ առնել, կամ հաճեցուցանել զաստուած.

Հաշտեցուցանել զերեսս տեառն. (Զաք. ՟Ը. 22։)

Հաշտեցուցին զաստուած. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)

Զաստուած հաշտեցուցանել հաճոյական աղօթիւք. (Խոսր.։)

Եւ երբեմն, որպէս Խաղաղել երկուստեք զխռովեալս. ի հաշտութիւն ածել. եւ խաղաղութիւն ի մէջ արկանել. հաշտեցընել.

Խօսել ի սիրտ նորա, եւ հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր. (Դտ. ՟Ժ՟Թ. 3։)

Որ հաշտեցոյցն զմեզ ընդ իւր ի ձեռն քրիստոսի։ Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր։ Հաշտեցուսցէ զերկոսին միով մարմնով ընդ աստուծոյ՝ խաչիւն իւրով. (՟Բ. Կոր. ՟Ե. 18։ Եփես. ՟Բ. 16։)

Խնդրէր հաշտեցուցանել զարքայն պարսից։ Ի հաշտեցուցանելն՝ վերստին խռովիմ։ Հաշտեցուցանել սոքօք ընդ մեզ զահաւոր զդատաւորն. (Խոր. ՟Բ. 35։ Նար. ՟Հ՟Ա։ Շար.։ Որք անխտիր բերին ի կրկին նշ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես հաշտեցուցանեմ
դու հաշտեցուցանես
նա հաշտեցուցանէ
մեք հաշտեցուցանեմք
դուք հաշտեցուցանէք
նոքա հաշտեցուցանեն
Imparfait
ես հաշտեցուցանեի
դու հաշտեցուցանեիր
նա հաշտեցուցանէր
մեք հաշտեցուցանեաք
դուք հաշտեցուցանեիք
նոքա հաշտեցուցանեին
Aoriste
ես հաշտեցուցի
դու հաշտեցուցեր
նա հաշտեցոյց
մեք հաշտեցուցաք
դուք հաշտեցուցէք
նոքա հաշտեցուցին
Subjonctif
Présent
ես հաշտեցուցանիցեմ
դու հաշտեցուցանիցես
նա հաշտեցուցանիցէ
մեք հաշտեցուցանիցեմք
դուք հաշտեցուցանիցէք
նոքա հաշտեցուցանիցեն
Aoriste
ես հաշտեցուցից
դու հաշտեցուսցես
նա հաշտեցուսցէ
մեք հաշտեցուսցուք
դուք հաշտեցուսցջիք
նոքա հաշտեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ հաշտեցուցաներ
դուք մի՛ հաշտեցուցանէք
Impératif
դու հաշտեցո՛
դուք հաշտեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու հաշտեցուցանիջիր
դուք հաշտեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու հաշտեցուսջի՛ր
դուք հաշտեցուսջի՛ք