vn.

cf. Հաջեմ;

cf. Հեծեմ.

չ.

στενάζω ingemisco. Նոյն ընդ Հառաչել՝ որպէս արմատ նորին. Յոգւոց հանել կամ ելանել. հեծել. հեծեծել. (լծ. հագագ, ոգի. ոգել, եւ այլն) ... իսկ ոմանք շփոթեն ընդ Հաջել շանց.

Քահանայք նորա հաչեն հառաչեն եւ յոգւոց հանեն. (Ոսկ. ՟Ա. 4։ Յհ. կթ.։)

Հաչեսցես հառաչելով զաղօթսն մատուցանել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 16։ եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ը։)

Աստ է հաչել, եւ աստէն հառաչել. Հաչելով եւ հառաչելով եւ անդադար հեծեծանօք զմեղս քաւել. (Մանդ. ՟Ա։)

Ի փողոցս ելեալ՝ հաչեալ հառաչէին. (Յհ. կթ.։)

Մեծաւ տրտմութեամբ հաչէր եւ հառաչէր յոգի իւր. (Արծր. ՟Գ. 2։)