conciliatory.
Որ ոք եւ որ ինչ հաշտեցուցանէ. հաշտարար.
Հաշտեցուցիչք աստուծոյ ընդ մարդկան. (Խոսր.։)
Խնդրուածք հաշտեցուցիչք։ Բարձրելոյն հաշտեցուցիչ բանք։ Բարբառ հաշտեցուցիչ աստուծոյ ընդ մարդկան ազգի. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Հառաչման լալեաց քեզ հաշտեցուցչաց. (Նար. ՟Կ՟Զ։)