cf. Հաճեցուցանեմ.
πείθω suadeo, persuadeo ἰκανόω satisfacio δυσωπέω flecto, exoro Համոզել. ամոքել. հաւանեցուցանել. հաշտ առնել. զիջուցանել. կամակատար լինել՝ առ ի հաճոյ լինել. շատացուցանել. լնուլ վճարել.
Հաճել զմիտս թագաւորին, իշխանին, ամբոխին, զդատաւորն, զարս եւ այլն։ Մովսէս հաճէր զմիտս աստուծոյ. (Կոչ. ՟Բ։)
Հաճեա՛ զիս։ Զի՞նչ հաճեաց զձեզ՝ զայդ ասել ինձ. (Աթ. ՟Ը։ Ճ. ՟Ա.։)
Հաճել եւ հաւանեցուցանել զմարդիկ, զժողովս։ զամենեսեան. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 10. 11։ Ճ. ՟Բ.։)
Հաճլե զպարտս վտանգի լծոյ ծառայութեանն թագաւորաց. (Ագաթ.։)
Իմաստութեամբ զամենայն իրս քաղաքաց հաճիցեն. (Ոսկ. ես.։)