agreeable, pleasant, pleasing, complaisant, grateful, acceptable;
— լինել, to please, to humour, to agree, to have pleasure;
զի՞նչ — է ձեզ, what do you think of it ?
որպէս — թուեսցի քեզ, as you please or choose, as you like;
—աչաց հայելոյ, comely to the eye;
— եղեւ նա աչաց իմոց, he or she pleased me;
—թուեցաւ նմա, it pleased him, he thought fit or proper, he approved of it;
—եւս էր նմա, he preferred;
արա նմա զինչ — է առաջի աչաց քոց, do with him as you will.
ἁρεστός, -ον gratus, placitus, -um. բայիւ εὑαρεστέω complaceo եւ այլն. Հաճելի. հաճոյական. կամակ. գովելի. ընդունելի. սիրելի. ցանկալի. սրտին ուզածը.
Կամքն աստուծոյ բարին եւ հաճոյն եւ կատարեալն։ Հաճոյ էր աստուծոյ եւ մարդկան։ Հաճոյ եղեւ ենոք աստուծոյ։ Հաճոյ աչաց հայելոյ։ Զբարին եւ զհաճոյսն առաջի տեառն աստուծոյ քոյ։ Զհաճոյս առաջի նորա արասցես։ Այր իւրաքանչիւր զհաճոյս աչաց իւրոց առնէր։ Առնեմք իւրաքանչիւր զհաճոյն առաջի իւր։ Եղիցին քեզ հաճոյ բանք բերանոյ իմոյ։ Հաճո՛յ լեր առաջի իմ։ Հաճոյ թուեցաւ բանն առաջի յաչս նորա, կամ ի միտս բազմաց։ Հաճոյ թուեցաւ արքայի իրքն։ Հաճոյ եղեւ նմա աղջիկն, եւ եգիտ նա շնորհս առաջի նորա։ Արարէ՛ք զնոսա, զինչ հաճոյ է առաջի ձեր։ Ժառանգութիւն իմ հաճոյ եղեւ ինձ.եւ այլն։
Եւ զհաճոյս նորա (յն. նմա) առնեմ հանապազ. (Յհ. ՟Ը. 29։)
Գնացին զհետ հաճոյից սրտից իւրեանց չարաց. յն. հաճելեաց, կամ ցանկալեաց. (Երեմ. ՟Թ. 14։)
Հաճոյ վարս ստացեալ. (Խոր. ՟Ա. 3։)
Յառաջ քան զկատարեալ հաճոյ վարդապետութեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 29։)
Քան զպատուականս անարգքն, եւ քան զհաճոյս՝ յանցաւորքն. (Խոսր.։)
Խօսելով յիս զարժանն եւ զպիտանիսն եւ զհաճոյսն քո. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Ասէ փրկիչ քրիստոս ցհաճոյսն իւր եւ ցծառայս. (Մաշկ.։)
Ի հաճոյիցն՝ որք զլաւութիւնսն ցուցին, եւ ի դիմադարձացն։ Ընդ բարեգործսն նայեա՛ց, ընդ հաճոյսն, եւ մի՛ ընդ դիմադարձսն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 18։ ՟Գ. 11։)
ՀԱՃՈՅՔ գ. εὑδοκία beneplacitum Հաճութիւն. կամք.
Յիշեա՛ զմեզ ընդ հաճոյս ժողովրդեան քո. (Սղ. ՟Ճ՟Ե. 4։)
Որք զընթացս իւրեանց կատարեցին հաճոյիւք քո քրիստոս. (Շար.։)
Արժանի արդարեւ բոլորովին աստուծոյ հաճոյիցն գտեալ։ Ըստ համակամ հաճոյից ամուսին. ամուսին. (Պիտ.։)
Զարթուսցուք զմիտս մեր ի հաճոյս կամացն աստուծոյ։ Տացէ տէր ըստ հաճոյից յարմարել զառաջարկութիւնս. (Խոսր.։)
Մատուցանել ի հաճոյս աստուծոյ ի ձեռն յիսուսի քրիստոսի. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Դ։)
դիմազ. ՀԱՃՈՅ Է, կամ ԹՈՒԻ. դիմազ. ἁρέσκω placeo, placet δοκέω censeo, videor, visum est. Լա՛ւ երեւի, բարւոք թուի.
Որպէս հաճոյ է ձեզ, արարէ՛ք։ Զետեղեսցի՝ ո՛ւր եւ հաճոյ իցէ նմա։ Եթէ չիցէ քեզ հաճոյ, դարձայց անդրէն։ Որոց հաճոյ թուեսցի։ Հաճոյ թուեցաւ մեզ՝ առնուլ։ Հաճոյ թուեցաւ նոցա առնել այսպէս.եւ այլն։