deaf;
deaf, dead, dull;
eyeless;
— առնել, to deafen, to stun;
— առնել զունկն, — լինել, to turn or give a deaf ear to.
κωφός surdaster. բայիւ κωφόομαι surdus fio. ոյր ոչ լսեն ականջք. խօլ կամխանգարեալ լսելեօք. եւ կամ որ կամաւ անլուր ձեւանայ, եւ լինի իբր լսօղ. սաղր. (յն. գօֆօ՛ս, որ թարգմանի եւ Համր. զի ի ծնէ խուլն լինի եւ համր) տե՛ս (Ել. ՟Դ. 11։ Սղ. ՟Լ՟Ե. 14։ ՟Լ՟Ը. 3. 10։ Ես. ՟Ի՟Թ. 18։ ՟Լ՟Ե. 5։ ՟Խ՟Բ. 18. 19։ Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 5. եւ այլն։)
Յաչացն վնասեալ՝ կոյր կոչի, եւ յականջացն՝ խուլ. (Խոսր.։)
Ո՞վ է խուլն, եթէ ոչ որ ոչ լսէ. (Վրդն. ծն.։)
Խուլ եւ կոյր հերեսիովտացն. (Կոչ. ՟Թ։)
Խուլ եղէ, եւ խոնարհեցայ. ընդդէմ ամենայն մարդկային խօսից խուլ արարի զունկն մարմնոյս. (Լմբ. սղ.։)
Անհամբոյր խուլ իժ ոխակալութիւն. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Խուլ. որպէս Անխօս, անշունչ.
Ի լռել խօսիցն՝ խուլք քարոզեցին զմեծութիւն նորա. (Եփր. համաբ.։)