adv.

tacitly, by implication;
secretly, in secret;
silently, without bustle, in a private manner.

adv.

λάθρα, σιγῇ clam, silentio, silens. Լռութեանբ. լռիկ. ծածկապէս. գաղտ. մեղմով.

Լռելեայն ուխտս դնէին. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 6։ տես եւ ՟Ա. Թագ. ՟Ծ՟Ե 22։ Մտթ. ՟Ա 19։ Յհ. ՟Ծ՟Ա 28։ Գծ. ՟Ծ՟Զ. 37։)

Ապա լռելեայն սկսանէին տալ։ Լռելեայն կապակցէր դաշանց երդմամբ. (Փարպ.։ Յհ. կթ.։)

ԼՌԵԼԵԱՅՆ. (նխ. Լռելով. դադարեալ. Գիտէ աստուած լռելեայն եւ ի վիշտս մխիթարել. Ոսկ. ես.։)

Եւ Ի լռութեան. առանձինն. ի հանդարտութեան.

Օրէնէ փեսայի՝ առժամայն ոչ խոսել ցհարսնն, այլինքն լռելեայն կալով՝ այլք զնմանէ ծանուցանեն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17. Երթեալբնակէր լռելէայն ի մանեայ այրս. Յհ. կթ.։)

նխ.

ԼՌԵԼԵԱՅՆ. նխ. Լռելով. դադարեալ մեկուսի. առանց.

Եկաց նա զամս նա զամսերեսուն լռելեայն ի նշանաց եւ ի վարդապէտութենէ. (Շ. մտթ.։)

adj.

ԼՌԵԼԵԱՅՆ ա. Թաքուն. գաղտնի. ծածուկ.

Զնենգաւոր եւ զլռելայն եւ զթագուն իրս խորամանկութեանն յայտնելկամելով. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 25.)