cf. Լռիկ.
Լուռ. անձայն. անշշունջ. հանդարտ. ցած. լռիկ. տե՛ս եւ ԼՌՈՒՆ.
Կա՛ց դու լռին եւ անբարբառ. (Կրպտ. ոտ.։)
Հանդարտն եւ ծանրաշարժն եւ լռինն՝ հեզութեան անուամբ կոչի. (Շ. մտթ.։)
Նստի հանդարտ եւ լռին։ Զլռին եւ զառանց աւելորդաց բանս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ. եւ Սարգ. յկ. ՟Ե։)
(Ծերն կամ պառաւն) օգնեալ եւ ի նոյն ինքն ի հասակէն առ հեզագոյնն եւ լռինն (վարս) (Բրս. հց.։)