to flap, flutter or beat the wings, to soar up, to wing one's flight, to spread the wings for flight;
to try, to endeavour, to compel one's self to, to apply one's self to, to do without help;
to occupy one's self with;
to undertake, to follow;
— ի, to be bordering on;
յապստամբութիւն —, to insurge, to revolt;
յուսմունս —, to give one's self up to study;
— զմիմեամբք, to help mutually or one another, to assist each other;
ի տուրեւառս —, to devote one's self to commerce.
ԹԵՒԱԿՈԽԵՄ ԹԵՒԱԿՈԽԻՄ. πτερύσσομαι, πτερύομαι alis latera ferio, gestio πειράζω tento μελετάω exerceo me, curo, sollicitor ἑπιτηδεύω, -ομαι studeo, operam do Իբրու թեւօք կոխել եւ հարկանել զկողս՝ առ փութով յառաջ խաղալոյ. կամ բաբախել զթեւս. այն է Գուն գործել. ջանալ, հնարիլ, ձկտիլ. թեկն ածել. թեւածել. իղձ լինել. կամիլ. բերիլ. դիմել ջանիւ. նկրտիլ. կրթիլ. ընդելանիլ.
Կամիցին (ձագք) թռչել, եւ ոչ կարիցեն. նախ թեւակոխեսցեն, եւ ապա ամբարձցին. (Եփր. աւետար.։)
Թեւակոխէին երթալ ի Բիւթանիա. (Գծ. ՟Ժ՟Զ. 7։)
Հասեալ առաջադրութեան՝ յոր թեւակոխեաց։ Ի փառասիրութենէ թեւակոխեն յանփառութիւն։ Ի վնասակարագոյնն թեւակոխեսցէ անուսումնութիւն։ Փոյթ առաքինին՝ բնութեամբ, եւ որ թեւակոխելովն. (Փիլ.։)
Յուսմունս թեւակոխէր, եւ ի թագաւորել. (Պտմ. աղեքս.։)
Եւ անդէն թեւակոխէին տեսանել զսուրբ կապանս նախարարացն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զկնի աստուածային ձայնին յերկինս թեւակոխեն. (ՃՃ.։)
Հրէայքն միշտ ի մարգարէսն թեւակոխէին. (Ոսկ. ես.։)
Յիմանալի բարձրութիւնն սքանչելի լերանցն յաւիտենից թեւակոխեսջիք. (Յհ. կթ.։)
Ի մարտիւրոսութիւն ըղձալի տենչմամբ փութայր թեւակոխիլ։ Միաբանութեամբ յապստամբութիւն իմն թեւակոխեն. (Ճ. ՟Ա.։)
Թեւակոխէ ի բարիս։ Թեւակոխի յօրէնս տեառն զցայգ եւ զցերեկ. (Մծբ. ՟Թ. եւ ՟Զ։)
Եւ ոչ թեւակոխեմք առ ապաշխարութիւնն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Թեւակոխի ի քաւութիւն թողութեան. (Եփր. ծն.։)
Յայլ հոլովս ոճով.
Ցորքան զպատուիրանապահութեամբն թեւակոխէր, ի բաց յինքենէ հալածէր զմահն եւ զապականութիւն. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Առաւել զերկոքումբքս թեւակոխեսցուք. այսինքն յածեսցուք զբանիւք (Եւսեբի եւ Խորենացոյն) (Սամ. երէց.։)
Որք ոչ նախուստ կրթեալք են բոլորովին, ոչ է հնար թեւակոխել զայնպիսի աստուածաբանութիւնս. այսինքն մխիլ կամ յառաջել յայնպիսի եւ այլն. (Մագ. ՟Ի՟Գ։)
Իսկ (Մծբ. ՟Ժ՟Թ.)
Թեւակոխէ զնա յիւրսն ամենաչարս. իմա՛, հնարի ձգել զնա ի չար խորհուրդս իւր, կամ կրթէ։