hy    |   fr

Թեւաթափիմ, եցայ

vn.

to be plucked;

fig.

to be put to shame.

ձ.

πτερορρόεω pennas amitto, defluvium pennarum Թափիլ թեւոց կամ ի թեւոց.

Եւ մի՛ թեւաթափեսցի վասն բարձրութեան թռչմանն. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)

Թռչունք թեւաթափեալք անկանին յերկիր. (Վրդն. ծն.։)