Դժուարիմացն գոլ. խրթնութիւն. մթութիւն.
Որ բնութեամբ ուէր յինքն զդժուարիմացութիւն. (Պրոկղ. շղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դժուարիմացութիւն | դժուարիմացութիւնք |
| accusatif | դժուարիմացութիւն | դժուարիմացութիւնս |
| génitif | դժուարիմացութեան | դժուարիմացութեանց |
| locatif | դժուարիմացութեան | դժուարիմացութիւնս |
| datif | դժուարիմացութեան | դժուարիմացութեանց |
| ablatif | դժուարիմացութենէ | դժուարիմացութեանց |
| instrumental | դժուարիմացութեամբ | դժուարիմացութեամբք |