adj. adv.

δυσκαθαίρετος qui aegre destrui vel vinci potest, δυσδιάλυτος vix dissolubilis Զոր դժուարին է քակել. որում դժուար է քակտիլ, տապալիլ. եւ Դժուարալոյծ օրինակաւ. անխզելի.

Ցանկութիւն, եւ հեշտ ցանկութիւն, դժուարք հակառակորդք, եւ դժուարաքակք են. (Փիլ. այլաբ.։)

Դժուարաքակ իմն հպեալ էին ի բարս եգիպտականս. (Ոսկ. գծ.։)