adj.

λογικός, -κή, -κόν rationalis, -le Սեպհական բանաւորաց. որ ինչ է ըստ բանաւորութեան. տրամաբանական. իմանալի. մտաւոր. բանաւոր. բանական.

Ի բանաւորականէն, եւ յանասուն մասնէն ի մի գոյացեալք. (Փիլ. բագն.։)

Բանաւորական արհեստիս առաջարկութիւն հնգիւքս այսոքիւք կատարի. դիտաւորութեամբ, հարազատութեամբ, եւ այլն. (Մագ. քեր.։)

Հովիւն հօտից բանաւորականաց։ Բանաւորական քարինք, կամ յարկ, կամ թեզան. (Նար. ՟Հ՟Ե. ՟Հ՟Է. ՟Ղ՟Գ.։ Նար. մծբ.։)

Հրեշտակք են առաւել քան զմեզ բանաւորականս։ Բանաւորականն փրկութիւն՝ ե՛ւ մերոյս, ե՛ւ գերագունիցն քան զմեզ էութեանց. (Դիոն. երկն. ՟Դ։ Դիոն. եկեղ. ՟Ա։)