εὑαγγέλιον annunciatio, laetum nuncium Աւետաւորելն, իլն. աւետիք. աւետարանութիւն.

տեսեալ զանկարծելի աւետաւորութիւնն շնորհեալ յԱստուծոյ. (Փարպ.։)

Փայլեցուցանել զաւետաւորութեան բանս առ սուրբ կաթողիկէ եկեղեցի. (Նանայ.։)

Լուաք եւ ծանեաք յերկնաւորաց աւետաւորութեանց՝ աւետարանչացն նախագրութեամբ. (Սկեւռ. յար.։)

Ի նոյն աւետաւորութեանցն. (Նար. երգ.։)

Ի Հեթանոսս առաքել նմա, որ նշանակէր զնորոյս նախնթացութիւն եւ զաւետաւորութիւն. (Մագ. ՟Ծ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւետաւորութիւն աւետաւորութիւնք
accusatif աւետաւորութիւն աւետաւորութիւնս
génitif աւետաւորութեան աւետաւորութեանց
locatif աւետաւորութեան աւետաւորութիւնս
datif աւետաւորութեան աւետաւորութեանց
ablatif աւետաւորութենէ աւետաւորութեանց
instrumental աւետաւորութեամբ աւետաւորութեամբք