ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)
Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արդարադատաւորութիւն | արդարադատաւորութիւնք |
accusatif | արդարադատաւորութիւն | արդարադատաւորութիւնս |
génitif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութեանց |
locatif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութիւնս |
datif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութեանց |
ablatif | արդարադատաւորութենէ | արդարադատաւորութեանց |
instrumental | արդարադատաւորութեամբ | արդարադատաւորութեամբք |