excusable, pardonable
ἁνυπαίτιος. inculpatus, inculpabilis. Որ չէ արժանի մեղադրութեան. անստգտանելի. անպարտ. անանգոսնելի. անպարսաւ. մազուր օլաճագ.
Թէ ոչ գիտէր, անմեղադրելի էր։ Անմեղադրելի է ի պատուհասէն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ստիպ.։)
Որ բնութեան հետեւի եւ գործէ, անմեղադրելի է. (Շ. ամենայն չար.։)
Առ մարդկայինսս եւ անմեղադրելի կիրս. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
Առանց մեղադրութեան.
Անմեղադրելի առ ի քէն օրհնեալ. (Նար. ՟Ձ՟Ա։)
Զմեզ անմեղադրելիս արձակեսցէ. (Սարգ. յկ. ՟Ը։)