s.

innocence;
impeccability.

s.

ἁκακία, ἁναμαρτησία. innocentia, probitas. Չունելն զմեղս. անարատութիւն ի մեղաց. կիւնահսըզլըգ. տե՛ս (Յոբ. ՟Բ. 3։ ՟Ի՟Է. 5։ ՟Լ՟Ա. 6։ Սղմ. ՟Հ՟Է. 72։)

Օծանի մարդկօրէն ըստ մեզ որդի՝ անմեղութեանն գովութեամբ. (Պրպմ. ՟Ա։)

Զանմեղութիւն զգեցեալ (ի յարութեան)։ Անմեղութիւն մանկութեան. (Ագաթ.։)

Փոփոխելով զմեղանչական մարմինն անմեղութիւն. (Շ. թղթ.։)

Զբոլոր յանցանս շնորհեսցէ քել յանմեղութիւն. այսինքն մինչեւ իսպառ անմեղ գտանիլ կամ արդարանալ. (Եղիշ. հայր մեր.։)

Իբր Ոչ մեղուցեալ գոլն. անպարտ գրիլն ի մեղաց.

Զգործ տգիտութեան նոցա անմեղութիւն համարեսցիս. այսինքն մի՛ համարիր մեղս. (Ագաթ.։)

Միամտութիւն. անկասկածութիւն.

Անմեղութեամբ, ոչ գիտացեալ զերկդիմի միտս թագաւորին, խաղացին գնացին. (Եղիշ. ՟Դ։)

Վարին յաւազակութիւնս ի վերայ խաղացելոց անմեղութեան. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անմեղութիւն անմեղութիւնք
accusatif անմեղութիւն անմեղութիւնս
génitif անմեղութեան անմեղութեանց
locatif անմեղութեան անմեղութիւնս
datif անմեղութեան անմեղութեանց
ablatif անմեղութենէ անմեղութեանց
instrumental անմեղութեամբ անմեղութեամբք