Անմեկնելի

adj.

ἁχώριστος, ἁδιάστατος, ἁπαράλλακτος. non disjunctus, inseparabilis, immutabilis. Անբաժանելի. անանջատ. ոչ հեռի. եւ Անփոփոխ.

Անմեկնելի ի հօրէ. (Շար.։ Աթ. ՟Է։)

Ի հօրէ անպակաս եւ անմեկնելի է զօրութիւն նորա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)

Անմեկնելի ի միմեանց. (Բրս. հց.։)

Անմեկնելւոյ եւ անբաւ կենաց. (Մաքս. ի դիոն.։)

Անմեկնելի սիրով. (Շար.։)

Անմեկնելի՛ լեր ի նոցանէ. (Լմբ. ստիպ.։)

Կալայց զիս անմեկնելի ի բաւականին յուսոյ. (Պիտ.։)

Եւ Անթարգմանելի՛ անպատմելի. ըստ յն. նաեւ Անբերելի.

Անմեկնելի տանջանացն համբերել։ Այս քան զայն ծածուկ էր, եւ անմեկնելի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39. 45։)

Մարտքն եւ թշնամանքն անմեկնելի այն էին, որ ասաց, եդից թշնամութիւն ի մէջ քո եւ այլն. (Համամ առակ.։)

adv.

cf. ԱՆՄԵԿՈՒՍԱԲԱՐ;
cf. ԱՆՄԵԿՈՒՍԱՊԷՍ;
cf. ԱՆԱՆՋԱՏԱԲԱՐ.