adj. adv.

ἅσπλαγχνος. visceribus carens. Անբաժ ի գորովոյ. անագորոյն. անգութ. պղնձաղի. անկարեկիր. անխնայ. գութ չունեցօղ. աճըմազ. մէրհամէթսիզ. խիյանէթ.

Զուրուկսն արտաքս վարէին անգորով եւ տմարդի կամօք. (Լծ. ածաբ.։)

Անբարեսէր եւ անգորով կամաց. (Լմբ. հանգ.։)

Կարի վատթարութիւն է՝ քան զանբան անասունսն եւ զթռչունսն՝ անգորովս եւ երախտակորոյսս գտանել առ ծնողսն. (Վրդն. ծն.։)

Մի՛ անգութ եւ անգորով առ խածեալսն լինիցիք. (Երզն. լս.։)

Այսպէս անգութ եւ անգորով տուժեաց զիս. (Վրք. ոսկ.։)