s.

nothingness, nothing.

adj.

ἁνυπαρξία. Չգոյութիւն. չքութիւն. եւ անհետն լինել.

Եւ ոչ թոռունք եղիցին յորդւոց անգոյութենէ. (Իսիւք.։)

Մեռելութեամբք եւ անգոյութեամբք. (Դիոն.։)

Մահ է ի վերայ մեր՝ ո՛չ էութեանս անգոյութեան, այլ միաւորութեանցն անջատմունք. (Մաքս.։)

Գոգցես թէ յանգոյութիւն զգոյն խնդրէ ներածել. (Յհ. իմ. երեւ։)

Անգոյութեան գոյացուցիչ. (Բենիկ.։)

Յանգոյութիւն ոչ անկանի, այլ փոխի նորոգմամբ. (Վանակ. տարեմտ.։)

Ցանկային յանգոյութիւն անկանել. (Վրդն. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անգոյութիւն անգոյութիւնք
accusatif անգոյութիւն անգոյութիւնս
génitif անգոյութեան անգոյութեանց
locatif անգոյութեան անգոյութիւնս
datif անգոյութեան անգոյութեանց
ablatif անգոյութենէ անգոյութեանց
instrumental անգոյութեամբ անգոյութեամբք