ignorance, inexperience;
անգիտութեամբ, ignorantly.
ἅγνοια, ἁγνόημα. ignorantia Պակասութիւն գիտութեան. չգիտելն. անգիտանալն. անհմտութիւն. տգիտութիւն. եւ մեղք տգիտութեան. պիլմէզլիք, նատանլըգ, խադա.
Ածէիր ի վերայ մեր անգիտութիւն։ Քաւեսցէ վասն անգիտութեանն՝ զոր անգիտացաւ։ Զմեղս մանկութեան իմոյ եւ զանգիտութեան իմոյ մի՛ յիշեր։ Զվասն մեղացն եւ զվասն անգիտութեանն։ Յորս էր Աստուծոյ անգիտութիւն։ Ծանրացուցանէ անգիտութեամբ զբանս։ Պապանձեցուցանել զանզգամ մարդոց զանգիտութիւն։ Գիտեմ զի անգիտութեամբ արարէք. եւ այլն։
Զանգիտութիւն ի բաց մաքրէ գիտութեամբ. (Դիոն. երկն.։)
Խաւարեալք անգիտութեամբ՝ տգիտանան ի բարւոյն ծանօթութիւն։ Երկուց այսոցիկ անգիտութեանց առեր զքեւ եպերանս. (Պիտ.։)
Գրոց սովորութիւն է միշտ խաւար զանգիտութիւնն անուանել. (Լմբ. սղ.։)
Յանգիտութենէ ի ճշմարիտ Աստուած գիտութիւն առաջնորդեաց։ Զիա՞րդ զճշմարիտ օրէնսն գրեսցուք առ ձեր անգիտութիւնդ. (Փարպ.։)
Անգիտութեամբն գնայ (նաւն) զուղեւորութիւնն ի ձեռն հմուտ ճարտար նաւապետին. (Եղիշ. ՟Ը.) իմա՛, յանգէտս, առանց գիտելոյ։
Իբր անգիտելի գոլն. անյայտութիւն.
Զանսկզբնութեանն Աստուծոյ զանգիտութիւնն ի յէիցս՝ ցուցանէ. (Շ. հրեշտ.։)
Կամեցաւ գիտութեամբ ծայրիցն յայտնել զանգիտութիւն միջոցին. (Անյաղթ պերիարմ.։)
Սպասեաց արթնութեամբ տեառն գալստեան, իբր զանգիտութիւն լուաւ ժամուն. (Սկեւռ. լմբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անգիտութիւն | անգիտութիւնք |
| accusatif | անգիտութիւն | անգիտութիւնս |
| génitif | անգիտութեան | անգիտութեանց |
| locatif | անգիտութեան | անգիտութիւնս |
| datif | անգիտութեան | անգիտութեանց |
| ablatif | անգիտութենէ | անգիտութեանց |
| instrumental | անգիտութեամբ | անգիտութեամբք |