adj.

without a head, headless;
without a leader or chief.

adj.

ἁκέφαλος. capite carens. Որոյ չիք գլուխ՝ իրական կամ նմանական. պաշսըզ.

Գազան անգլուխ. (Խոր. աշխարհ։)

Ոմանք ի նոցանէ առանց ոտից են, եւ ոմանք անգլուխք. (Նիւս. բն.։)

Եւ զի գլուխ պատուիրանին սէր է, անգլուխ առնելով զպատուիրանն՝ մեռեալ առնեմք զնոսա ի մեզ. (Խոսր.։)

Առին զանգլուխ մոլորութիւն (հպարտութեան) զմերձեցեալն ի յիմար սիրտս. (Կլիմաք.։)

Եղէ այրի եւ անտերունչ եւ անգլուխ. (Վրք. հց. ԺԴ։)

Անգլուխ իմն եւ անկատար այնպիսին յանդիմանեալ լինի բան. (Նիւս. կազմ.։)

Գլուխըն բարձաւ ... անգլուխ (աստուած) ասացաւ (Յակոբոս Զեբեդեայ). (Գանձ.։)