Your research : 2 Results for դ

Entries' title containing դ : 7412 Results

Դաստապակք

pl. s.

exquisite food or cakes.


Դաստապան, աց

s.

hit of a sword;
guard (of a gun).


Դաստառակ, աց

s.

handkerchief;
towel, napkin.


Դաստիարակ, աց

s.

preceptor, tutor, pedagogue.


Դաստիարակարան

s.

place of educa-tion;
preceptor.


Դաստիարակեմ, եցի

vn.

to bring up, to educate, to instruct, to train up, to discipline.


Դաստիարակութիւն, ութեան

s.

education, instruction, discipline;
pedagogy.


Դատ, ից

s.

lawsuit, cause, litigation;
justice;
— վարել, դնել, to proceed, to sue in law, to bring an action;
— առնել, to do justice;
to judge a lawsuit;
— տալ հատուցանել, to judge one's self, to condemn one's self, to be condemned;
ի — կոչել, to summon, to cite.


Դասագրութիւն, ութեան

s.

sentence pronounced or written.


Դատախազ, ից

s.

accuser, informer, plaintiff;
— լինել cf. Դատախազեմ.


Դատախազեմ, եցի

vn.

to accuse, to denounce;
to oppose.


Դատախազանք

s.

accusation.


Դատախազութիւն, ութեան

s.

cf. Դատախազանք.


Դատախնդիր

s.

judge;
pleader;
— լինել, to litigate, to pleade, to contest;
to be revenged.


Դատակից

adj.

litigant, pleading.


Դատակնիք, կնքի, կնքաւ

s.

sentence;
condemration, proscription, censure, fulmination.


Դատակնքեմ, եցի

va.

to sentence, to execute, to condemn, to censure, to proscribe, to fulminate.


Դատակշիռ լինիմ

sv.

to judge rightly.


Դատան, անք

s.

cf. Դատաստան.


Դատապարտ, ից

adj.

condemned;

s.

crime;
— առնել, to condemn, cf. Դատապարտեմ;
— լինել, to be condemned.


Դատապարտանք

s.

punishment.


Դատապարտեալ

adj.

damned.


Դատապարտելի

adj.

damnable.


Դատապարտեմ, եցի

va.

to condemn, to damn, to censure, to reprobate;
to sentence, to execute.


Դատապարտիչ

adj.

that condemns;
that damns.


Դատապարտութիւն, ութեան

s.

condemnation, damnation, perdition.


Դատաստան, աց

s.

judgement, discernment, criticism;
sentence, condemnation;
act, arbitration, judgement;
justice;
cause, lawsuit, proceedings;
-աւ, judicially;
կոչել ի —, to summon, to cite before a judge;
— տալ, to be condemned;
— առնել, cf. Դատապարտեմ, cf. Մեղադրեմ.


Դատաստանագիրք, գրոց

s.

cedex, code of laws.


Դատաստանական

adj.

judicial, done by legal authority.


Դատաստանարան, աց

s.

tribunal, court of justice.


Դատաստանոց

cf. Դատաստանարան.


Դատավճիռ, ճռաց

cf. Դատակնիք.


Դատարան

cf. Դատաստանարան.


Դատարկ, աց

adj.

empty, void;
hollow;
vain, useless;
idle, indolent, unoccupied, lazy;

adv.

— ինչ, in vain.


Դատարկաբան, ից

adj.

that speaks in vain.


Դատարկաբանեմ, եցի

vn.

to speak to no purpose or in vain.


Դատարկաբանութիւն, ութեան

s.

useless discourse.


Դատարկաժամ

s.

leisure-time.


Դատարկախոյզ

adj.

very inquisitive.


Դատարկակեաց

adj.

slothful, lazy, idle, unoccupied.


Դատարկաձեռն

adj. adv.

emptyhanded, without a present, without offering.


Դատարկամիտ

adj.

lazy, slothful;
mad, foolish.


Դատարկայած

adj.

vagabond, sauntering, lounging;
— լինել, to lounge, to saunter, to stroll.


Դատարկանամ, ացայ

vn.

to be vacant, void;
to be empty;
to be useless;
to be idle or unoccupied.


Դատարկանձն, ձունք

cf. Դատարկակեաց.


Դատարկաշրջիկ

cf. Դատարկայած.


Դատարկաշրջութիւն, ութեան

s.

sauntering, rambling.


Դատարկապէս

adv.

uselessly.


Դատարկապորտ

adj.

blackguard, rogue, rover, vagabond;
— կեանս վարել, to play the blackguard.


Դատարկասուն

cf. Դատարկապորտ.


Definitions containing the research դ : 1428 Results