adj.

estranging, alienating;
strange, paradoxical.

adj.

ξενίζων . Որ օտարացուցանէ. հեռացուցիչ. տարագրիչ. եւ Ապշեցուցիչ մտաց. նորալուր.

Օտարացուցիչ է յաստուծոյ, կամ (ի) հաւատոյ. (Ճ. ՟Ա.։)

Մի զօտարացուցչացն յաստուծոյ բուռն հարեալ զճանապարհեաց. (Ներս. աբեղ. ի լմբ.։)

Օտարացուցիչ է ամենայն դժնդակաց, կամ ատելութեան. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Օտարացուցիչս իմն բերես ի լսելիս մեր։ Գծ. (՟Ժ՟Է. 20։)