hy    |   fr

Քեղաւոր

adj.

furnished with a rudder.

adj.

πηδαλιωτός clavatus. Ղեկաւոր, որպէս Նաւ՝ որ ունի զքեղի այսինքն զղեկ, ղեկաւ ամրացեալ.

Քեղինքեղաւորի՛ (է) քեղի ... քանզի քեղաւորն քեղեաւ է. (Արիստ. առինչ. ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քեղաւոր քեղաւորք
accusatif քեղաւոր քեղաւորս
génitif քեղաւորի քեղաւորաց
locatif քեղաւորի քեղաւորս
datif քեղաւորի քեղաւորաց
ablatif քեղաւորէ քեղաւորաց
instrumental քեղաւորաւ քեղաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Շքեղաւոր

Voir tout