adv.

Իբրեւ քաւչապետ. քահանայապետաբար. թստ երկրաւոր կամ երկնային քահանայապետութեանց.

Զուարթնոց երկնից ... բան իմն ընծայեցեր մարդկօրէն փրկական քահանայապէս եւ քաւչապետաբար. (Նար. ՟Լ՟Դ։)