cf. Քանի;
— ! — եւս! — առաւել՞, how much more! with still more reason.
ՔԱՆԻՕՆ կամ ՔԱՆԻ՛ՕՆ. Որ ըստ յն. ասի, Ո՞ր, ո՞ր այն. τίς; τίνες qui, quaenam? Քանի՛ արդեօք. ո՞րքան. ո՛րչափ. որպիսի՛ (ո՛չ կազմի ի Քանի՛ եւ օ՛ն. այլ ի Քանի՞, քանեաւն, քանիովն, քանւովն)
Ցո՛յց ինձ զթիւ աւուրց իմոց, քանիօն է։ Քանի ի՞նչ են մեղք եւ անօրէնութիւնք իմ. ուսո՛ ինձ, քանիսօ՛ն իցէ. (Սղ. ՟Լ՟Ը. 5։ Յոբ. ՟Ժ՟Գ. 23։)
Կամ ո՛ր ոք իցեն այնոքիկ, եւ ո՛րչափ եւ քանիօ՛նք։ ուսցին եւ տեսցեն, քանիօ՛նք։ ուսցին եւ տեսցեն, քանիօ՛ն փոյթ իցէ հովուին վասն հօտից իւրոց. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 1։ Մծբ. ՟Ժ։)
Քանի՛օն երկեղ է այնորիկ՝ որ առ ընկերին կին ժպրհին. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Իսկ (Իգն.)
Իսկ նա՝ որ յամենայն զխնդրելն կամի եւ զգտանելն, քանօ՛ն մեծաւ խնամակալութեամբ տայ. հայի անխտիր եւ ի յաջորդ նշ։
ՔԱՆԻՕ՛Ն. մ. ՔԱՆԻՕ՛Ն ԵՒՍ կամ ՔԱՆԻՕ՛Ն ԱՌԱՒԵԼ. πόσῳμᾶλλον; quanto magis? Քանի՞ եւս առաւել. ո՞րչափ եւս առաւել. քանի՞ աւելի (ըստ յն. եւ լտ. ասի՝ ո՞րքանիւ կամ ո՞րչափով, իբր քանւո՞վն առաւել)
Եթէ մարմնականն այսքան առաւելեալ եպերանօք, ապա քանիօ՛ն զշամբուշ սորայն վերադիտեսցուք անմտութիւն անձին. (Պիտ.։)
Ապա քանիօ՛ն եւս հասցէ ոմա երկրպագական փառաւորութիւն. (Անան. եկեղ։)
Եթէ ի մարմնաւոր իրս իմաստնոցն խրատք զօրանան, քանիօ՛ն ի հոգեւորսն խօսեցեալքն յԱստուածոյ։ Կոծն այն սաստիկ տիեզերակոծ քանիօ՛ն անըմբերելի լինիցի. (Խոսր.։)
Զի եթէ դաւիթ զարդարսն իբրեւ զարմաւենիս ծաղկեալ ասէ վասն վայելչականութեանն, քանօ՞ն աստուածացեալ մարմինն. (Նար. երգ.։)
Թէ փոքունցն խնամէ ասէ, քանիօ՞ն մեծամեծացն. (Խոսր.։ Երզն. մտթ.։)
տե՛ս թէ զայն վասն հայրենի գթոյս տամ քեզ, քանիօ՞ն առաւել յորժամ դու լծակից տացես սիրոյ զհնազանդութիւն քո։ Եթէ զգալի ջրոյ զօրութիւն է զայս առ ի զգալի նիւթքս առնել, քանիօ՞ն առաւել զիմանալի՛ շնորհաց հոգւոյն ներգործութիւն գերազանցէ գնել. (Շ. ՟ա. յկ. ՟Է՟Ա։ Լմբ. սղ.։)