adj.

bearing sweets, producing agreeable fruits.

adj.

Որ բերէ յիւրմէ զքաղցրութիւն. ունօղ զքաղցր բերս կամ զպտուղս.

թէպէտ դառնաբերք լինին, եւ թէպէտ քաղցրաբերք։ Թէպէտ դառնաբեր, թէպէտ քաղցրաբեր։ Ի պաղոյն ծառն ճանաչի, եթէ քաղցրաբեր է, եթէ դառնաբեր։ Տունկն ի բոսոյ քաղցրաբեր, եւ պտուղն ի բարուց դառնաբեր։ արմաւենի քաղցրաբեր՝ արդարութեան պաղովք. (Ագաթ.։ Նար. երգ.։ Սարգ. յկ. ՟Թ։ Կոչ. ՟Բ։ Երզն. լս.։)

Որ յառաջ փայտք էին անպտուղք, պտղաբերք եղեն հաւատովք. եւ դառնաբերքն եւ փշաբերքն՝ քաղցրաբերք եւ անուշահոտք առաքինութեամբք. (Գէ. ես.։)