adj.

honeytongued;
sweet-voiced, melodiously singing.

adj.

մ. ἠδύφωνος dulcisonus. Քաղցրաձայն. եւ ախորժալուր. հեշտալի. եւ քաղցր բարբառով՝ ձայնիւ կամ լեզուաւ.

իբրեւ զձայն երգոց քաղցրաբարբառ յօրինելոց. (Եզեկ. ՟Լ՟Գ. 32։)

Ո՛վ սուբր վկայ Քրիստոսի՝ քաղցրաբարբառդ մինաս։ Աղաւնի՛ քաղցրաբարբառ՝ հեզաբանեալ զտէր Յիսուս. (Շար.)

Անտոն՝ զարդ անապատի քաղցրաբարբառ սաղմոսերգող. (Տաղ.։)

Ձօնեսցո՛ւք ձայն մաքուր ընծայից քաղցրաբարբառ բանից օրհնութեամբ. (Նար. խչ.։)

Լսել զքաղցրաբարբառ բանս քո։ Քաղցրաբաղբառ աստուածախօս բանիւքն. (ՃՃ.։)

Քաղցրաբարբառ աւետեաց հնչումն. (Խոր. հռիփս.)

Լսել զքաղցրաբարբառ եւ յորդառատ վարդապետութիւն նորա. (Վրք. ոսկ.։)

Վասն քաղցրաբարբառ լսելոյ սմա զահտւոր զձայնն. (Մաշտ.։)

Իսկ Ճշ. ըստ ձ.

Բարերար միածնի քո քաղցրաբարբառեալ. լաւ եւս է ընթեռնոլ ըստ տպ. քա՛ղցր բարբառեալ։