Քաղդեայ, դէից

adj. s.

χαλδαῖος chaldaeus, astrologus ἑπαοιδός, ἑπῳδός incantator. գրի եւ ՔԱՂԴԷ, ՔԱՒԴԵԱՅ. ՔՕԴԷ. Քաղդէացի. աստեղաբաշխ. աստեղագէտ, աստղահմայ. ախտար. գուշակ. կախարդ.

Կոչեցէք զգէտս եւ զմոգս եւ զկախարդս եւ զքաղդեայս՝ պատմել թագաւորին զերազ իւր։ Մտին առաջի իմ գէտք եւ մոգք եւ իղձք եւ քաղդեայք։ Ի վերայ գիտաց եւ մոգուց եւ քաղդէից. (Դան. ՟Բ. ՟Դ. ՟Ե։)

Կոչեաց զգէստ, որ երազահանք ասէին. զմոգս, որ աստեղօք ասէին ճանաչող լինել. զքաղգեայս, որ ի փորոտիս կենդանեաց հմայութիւնց առնէին. (Վրդն. դան.։)

Քաղդեայս զաստեղագէտս ասէ. (Մեկն. ծն.։)

Բաղտասար՝ իշխան քաղդէից։ ի քաղդէից ճարտարութիւն իմաստութեան պատմէր։ Քաղդեայ էր աբրահամ։ Չիէք քաղդեայ, եւ ոչ աստեղագէտ։ Հնար գոլ նմա արհեստ աստեղաբաշխութեան. վասն զի քաղդեայ էր։ Քաղդէ սովին զծնունդս նուիրէ բախտից, եւ բազում ինչ առնու յանմտից. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։ Եւս. քր.։ Վեցօր. ՟Է։ Մագ. ՟Ե։ Եփր. նին.։)