cf. Փլումն.
ՓԼՈՒԶՈՒՄՆ ՓԼՈՒՄՆ. Փլուզանելն, իլն. փլանիլի. փլշիլը.
Բազում սասանուկիւնս, եւ փլուզմունս տանց եւ պարսպաց եւ ապարանից լինէր։ Հատեալ անկանէր զկնի փլուզմանն. (Յհ. կթ.։)
Զփլումն լերին։ Մեծապէս ունի զփլումն։ Ի փլմանէ պարսպացն։ Ի փլմանէ վիմացն փոշին յօդս ծառացեալ. (Իսիւք.։ Նչ. եզեկ.։ Տօնակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փլուզումն | փլուզմունք |
accusatif | փլուզումն | փլուզմունս |
génitif | փլուզման | փլուզմանց |
locatif | փլուզման | փլուզմունս |
datif | փլուզման | փլուզմանց |
ablatif | փլուզմանէ | փլուզմանց |
instrumental | փլուզմամբ | փլուզմամբք |